Werkgroep Buitenveldert, AJ Ernststraat 112, Amsterdam, verslag
Opening bijeenkomst om 20 uur en, conform de inmiddels ontwikkelde gewoonte, toedeling functies van gespreksleider en rapporteur aan twee verschillende deelnemers. Alvorens te starten met de gespreksronde wordt een huishoudelijk onderwerp geregeld: het betreft de instelling van een twee-hoofdige commissie ter controle van het financieel beheer van de groeps-penningen over het jaar 2009. De vergadering gaat akkoord met de voordracht en de afspraak dat omtrent de bevindingen zal worden gerapporteerd aan de groep.
Bij het speuren naar een geschikt gespreksonderwerp wordt aangehaakt op een eerdere kritische opmerking door een van de aanwezigen op het verschijnsel dat sommige deelnemers later dan 8 uur binnenstappen en daardoor eigenlijk de groepsconcentratie verstoren. Aansluitend ontstaat een discussie over het ontwikkelen van de nodige, cq gewenste ‘discipline’, waaruit vervolgens op voorstel van A het besluit voortkomt onder dit motto het groepsgesprek te houden. Kort gezegd, we praten vanavond over de vraag hoe ieder van ons discipline ontwikkelt in het eigen huidig leefprogramma.
B: bij het begrip discipline moet ik meteen denken aan het begrip ‘disciplinaire maatregel’ en dat is nou net iets waar ik vroeger een enorme hekel aan had. Maar eerlijk is eerlijk: dat is binnen in mij in beweging – eigenlijk gaat het om een leerproces – vroeger kon ik bijvoorbeeld niet op tijd komen – en kijk nu eens: ik zit liever een half uur te wachten – nu bestaat er geen ‘verloren tijd’ meer – vanmiddag ging ik tijdig, dus te vroeg, op pad: het betreft zeer wezenlijke veranderingen in mijn instelling.
C: ik denk meteen aan militaire dienst – dat zie ik ook terug in de ‘gewone’ maatschappij – voor mij is daardoor 7 uur ook echt 7 uur – en dat heeft heel grote voordelen in de buitenwacht: gewoon goed de tijd in de gaten houden, terwijl dat ook weer een valkuil is; ‘stoppen met roken’ betreft ook ‘zelf opgelegde discipline’ – en is daarmee ook niet ‘alleen maar’ nee zeggen tegen ‘t middel!
D: ik luister..
E: ik luister ook….
F: ik heb indertijd topsport bedreven – discipline was daarbij een alles overheersende richtlijn – het helpt om te leren – ik ben daar ook nog steeds gevoelig voor – bij de gouden medaille van Irene Wüst heb ik dan ook zitten huilen – ben daarvan diep onder de indruk en ervaar weer dat een mens altijd moet doorgaan om te leren…..mijn probleem is overigens dat het mij tot dusverre nauwelijks lukt diezelfde discipline in de rest van mijn dagelijks leefpatroon op een actieve manier toe te passen……en ik hoop dat dit mij op den duur wel gaat lukken, maar zie ook wel in dat er nog een lange weg te gaan is…..
G: bij het begrip discipline moet ik zelf absoluut niet denken aan sport of super prestaties. Die vind ik wel heel leuk maar dat is een andere zaak. Het gaat om de kwaliteit van leven in het algemeen. Het gaat ook over mijn eigen conditie. Lichamelijk en eigenlijk vooral geestelijk. Het zoeken en bewaken van een gezonde balans. Juist tegen de achtergrond van een vroegere verslaving, is het een uitdaging om een nieuw leven te ontwikkelen, waarin ruimte en tijd bestaan om die beide aspecten gelijkelijk en ook werkelijk te ontwikkelen. En dan gaat het volgens mij om de relatie tussen mezelf en de mensen om mij heen. De training en verdere ontwikkeling van lichaam en geest. Niet forceren, maar met het nodige geduld doorgaan, ongezonde spanningen vermijden. Eigenlijk staat het allemaal in alle mogelijke adviezen op het gebied van ‘gezond leven’ – veel waardevols heb ik indertijd ook gevonden in de leefregels van de AA en later natuurlijk ook van de Buitenveldert-groep. Bij dit onderwerp denk ik dan ook helemaal niet aan fysieke top-prestaties, maar wel in oefeningen van ‘op de kleine steentjes lopen’ = geen overdreven gedrag – geen stoerheid – wel oefening in bescheidenheid – ‘gewoon’ gezond leven, zolang dat nog gegeven is….
H: bij discipline denk ik aan de normen die ik zelf opstel – die ik nastreef om mezelf trouw te blijven – de betrokkenheid die mij brandstof geeft om een pad te volgen – en dat heeft dan weer te maken met de keuze die ik maak om op m’n eigen pad te blijven – ook met commitment – er was een tijd dat ik die dingen buiten mezelf plaatste – maar ik ging tijdig weg – weet ook dat in dit land treinen niet op tijd rijden – dus als ik ergens op tijd wil zijn, dan ga ik eerder van huis – door m’n vader ben ik op een militaristische school geplaatst – dat werd de ergste periode van mijn leven – daar heerste kadaverdiscipline – ik leerde daar alleen maar te ‘overleven’ – de discipline zoals ik die versta heeft alles te maken met betrokkenheid nu ik geen misbruik meer maak van enig ‘middel’.
I: voor mij heeft dit onderwerp veel te maken met ‘motivatie’ – ik ben uit mezelf gedisciplineerd – ben indertijd door Sonja Gascel hardhandig geindoctrineerd – we werden op de tenen geslagen – zonder protest – later werd dit terug gebracht naar gedisciplineerd drankgebruik – het resulteerde ook in een sterke wil – de kunst is dan te laveren – maar ik balanceerde op de extreme wil om de hoogte of de diepte te proeven – ik kan discipline dan ook niet samen zien gaan met alcohol – iets moet gematigder zijn in m’n levenskunst – iets neutraler zou ook makkelijker zijn – denk nu dat motivatie ook beter is dan discipline….
J: ik moet opeens denken aan ‘Karel’ – hij kwam vroeger met de motor naar de groep – van ver weg – hij fietste veel, niet alleen hier in het land, ook naar en in Azie; ver weg dus – was streng gelovig opgevoed – had (heeft) de neiging uit de band te springen – een rotonde tegendraads te nemen – ik zelf zie discipline als een doos regels door een ander opgesteld – neem ze op de koop toe – het is een groeiproces – en het gaat ook om het loslaten van ideeen – discipline is een ingehamerde last – een uitdaging om zelf te saboteren – ik wil ook zelf de regels opstellen – niet statisch – vooral ook wel in beweging blijven – en daarin de grenzen zien te vinden – bijvoorbeeld om je verslaving in stand te houden – erg ingewikkeld – probeer ook liever de energie wat positiever aan te wenden – alleen dan kan je een nieuw leefprogramma ontwikkelen – het is spannend – soms moet je het wel met je omgeving bespreken en dan wordt het ook een spel – inclusief het stellen prioriteiten – het op tijd hier zijn, betekent ook op tijd weggaan – of je komt eens iemand tegen voor een praatje – in Den Haag ging de deur soms niet open – hingen er jongetjes om je heen en ontstonden zo gesprekken – dat kan dan weer verrassend zijn – als je de tijd neemt kunnen er allerlei dingen gebeuren – vroeger was ik altijd te laat – werd dan ook nog eens opgehouden door rode lichten – maar dat doe ik allemaal niet meer zo – dan ontstaat ook rust – laat ook graag anderen ‘meelezen’ – vind ‘t niet vervelend advies te vragen – soms wel trouwens en wil ‘t dan niet overnemen – allemaal leerprocessen om verder te komen – laat me ook graag verrassen – de dagen niet te vol plempen – soms maak ik trouwens een verkeerd werkschema – herinner me ook een vader die 1 succes-lied had gemaakt en de rest van zijn leven niets meer deed – tot hij bij toeval bij allerlei situaties betrokken raakte – en dat leidde dan weer tot een totale ‘toevallige’ ontregeling – ik wil daar ook zelf graag de ruimte voor hebben..
Hiermee is de gespreksronde voltooid en krijgt A de gelegenheid af te ronden. Hij zegt:
Kwaliteit en discipline – het zijn valkuilen die kunnen ontaarden in fanatisme – in onverschilligheid – begrippen ook die gemakkelijk onderling met elkaar worden verbonden – zo ook krijg je ‘discipelen’ – het gaat er natuurlijk vooral ook om om persoonlijk konsekwent keuzes te maken – net als bij een administratieve chaos moet je leren die keuzes vast te houden en zo ook ten aanzien van verslavingsgedrag – zodra dat lukt wordt het ook allemaal wat makkelijker.
A wordt bedankt voor het onderwerp, een ieder wordt verzocht een geldelijke bijdrage in de ‘groepsklomp’ te deponeren, waarna de bijeenkomst wordt beeindigd om 21.15 uur.
Amsterdam, 23 februari 2010.
